Her anda kendimi sevdim,
Öyle sevdim ki bir daha sevilmeyeceğimi sandım.
Ve her hatasından bıktım,
Öyle bıktım ki bir daha hata yapmayacağımı sandım.
Sesimi yükselttikçe yükselttim,
Öyle yükselttim ki bir daha alçalmayacağını sandım.
Ve her bağırışımdan tükendim,
Öyle tükendimki bir daha sesim duyulmayacak sandım.
Gücüm yıprandıkça yıprandı,
Öyle yıprandı ki bir daha iyileşmeyeceğini sandım.
Ve her illetten etkilendim,
Öyle etkilendimki bir daha gün doğmayacak sandım.
Ferahlı bir gün alkışlamak istedim,
Öyle istedim ki alkışlanacak kişiyi arar oldum.
Ve her arayıştan mutsuz oldum,
Öyle mutsuz kaldımki kimse beni güldüremeyecek sandım.
Farklı bir gün kendime sordum,
Öyle sordum ki bir daha benimle barışmayacağını sandım.
Ve her sorgudan içim sızlandı,
Öyle sızlandı ki kimse beni teselli edemeyecek sandım.
Sonunda herkesi imana çağırdım,
Öyle çağırdım ki bir daha çağıramayacağımı sandım.
Ve her çağrıdan hırpalandım,
Öyle hırpalandım ki güneş yeniden doğmayacak sandım.
