Şiir Name › Şairler › Cemal SAFİ › SENSİZ İKİ GÜN
Nere gizlendimse aşikâr oldum Hedefte gördüler sensiz iki gün Dertler avcı oldu, ben şikâr oldum İnsafsız vurdular sensiz iki gün.
Gözlerde avcıya yaranmak hazzı Zevkten dört köşeydi hepsinin ağzı Üstüme atıldı yüzlerce tazı Başımda durdular sensiz iki gün.
Ayağıma prangalar taktılar Gözlerimi dağladılar yaktılar İki koldan, bir alnımdan çaktılar Çarmıha gerdiler sensiz iki gün.
Kâle almadılar dileklerimi Yarasalar emdi iliklerimi Bükülmez sandığın bileklerimi Kırk yerden kırdılar sensiz iki gün.
Tenimle bin çeşit dert senli benli Her yanım kan revan gör ki ne denli İğneli, çivili, çatal dikenli Tellere sardılar sensiz iki gün.
Her cevre göğsünü geren kalbime Eyyub’un sabrına eren kalbime Cennete sorgusuz giren kalbime Sırrını sordular sensiz iki gün.
Eseni Efsanem olmasın kuşkun Ecel âciz kaldı, Azrail şaşkın Nihayet onlarda ölümsüz aşkın Farkına vardılar sensiz iki gün.
Bu şiire yanıt yazmak için giriş yapmalısınız.
Beni Hatırla
Please enter your username or email address. You will receive a link to create a new password via email.
