TUTUKLUNUN GÜNLÜĞÜ

/ salı gecesi /

kara bir balta buldu akşam vuracak noktayı

hücreler doldu bir ıslık en yakın maçka tramvayı

kim bırakmış yalnızlığıma bu hüzzâm şarkıyı

kimin bu karanlık kimler sürgülemişler kapıyı

insan olan bağlar her koptuğu yerden yaşamayı

daktilolar camları bulutlu sorgu odalarında

didiklemez mi özgürlüğünü sansaryan hanı'nda

küflenir suyun bir bakır çalığı bırıkır ağzında

kendini öldürmeyi belki bin kere tasarlarsın da

bir kere aklından geçmez bitirmeden ölmek şarkıyı

gönlünde büyüttüğün o müthiş ünlem içindir ki

seni kapattıkları öyle rezil o kadar çirkindir ki

çıplak bir lamba mısın dört duvar içindeki

ne lambası/söndürülen bütün ilk gençliğindir ki

gözlerin zehirlense de suç sayarsın ağlamayı

görülmez dev böceklerdir sanki büyülü duyargalar

uçaksavar ışıldakları gökyüzünde bir yanlış arar

tophane rıhtımı'nda acı acı gemiler kalkar

hücreleri akşam olur haydut öfkeleri kaplar

ezerim sanırsın vurursan tek bir yumrukta dünyayı

duruşma arası

( o varsa kırılır buzlu camları kışın

anlamı yoğunlaşır anlamsız bir yaşayışın

gerçi farkındayız adı belirsiz bir yanlışın

acaba ben çok mu esmerim o çok mu sarışın

yansımaz oldu aydınlığı yüzüme haftalardır

yazdıklarında bile gizli bir uzaklık vardır

eylem bir dağıldı mı bütün boğazlar daralır

ben başka bir erkek olurum o başka bir kadın)