KİRLİ YÜZLÜ MELEKLER

sayende şayeban olduk istanbul şehri

sayende sebil olduk aç kaldık sefil olduk

yıldızlar dem çekti güvercinler gibi başucumuzda

ve yaktı perişan eyledi sine-i sâd-pâremizi

saplanıp hançer misâli bir hilâl

sokaklar serseri biz serseri

yüksekkaldırım?da

bir cezayir şarkisini dile getirdi plâklar

cadde-i kebir: bütün işiklarini yakmiş bir gemidir

sinemalar neredeyse boşalacaklar

vay anam vay

sen ne dersin istanbul

sen garip bir şair olsan söyle ne halt edersin

kimin gücü yeterse kahretsin parasizligi

sefalet akiyor gürül gürül sokaklardan

yol üstünde bir şehvet çarşisi tiklim tiklim

yol üstünde sevda pazarligi aşk pazarligi

kurtulamadik gitti bu denlü kepaze hayattan

hep böyle gecelerin koynunda yaşadik

geceler serseri biz serseri

karakoldaki aynada safran gibi kirli yüzümüz

gözlerimiz hasta gözleri ellerimiz hasta elleri

kirilmiş kavala dönmüşüz

sen söyle serseriler krali istanbul

sen söyle iki gözüm

hangi merhem çâredir şu bizim yaramiza

yel üfürdü su götürdü gençligimizi

elimiz boşa geldi meydanlarda kaldik

meydanlar serseri biz serseri

sagimiz sefalet solumuz ölüm

işte geldik gidiyoruz

kahrolasin

kahrolasin istanbul şehri