Yokluğunda bütün hayalet siluetleri topluyorum, seni topluyorum bir bir gölgelerden. Yapıştırıyorum varlığını yapıştırıyorum ömrümün haritasını çıkarıyorum, yokluğunun haritasını… Varlığın yokluğunun diğer adı, yokluğun ölümün adı iken…
Ben seni topluyorum dokunmadığın yerlerden, sesini işitmeyen kulaklardan varlığını bilmeyen sokaklardan, seni topluyorum, ruhunu…
Ellerimle şekil veriyorum sonra ruhuna, dilediğimce pembeye boyuyorum, biraz siyah gözlerinden aldığım, boyuyorum dilediğim gibi şekil veriyorum benimsin artık kimse alamaz seni, seni kimse tanıyamaz bendesin artık, gökkuşağı olup gökyüzüne çıktığında herkez hayran hayran renklerine bakacak sana bakacak oysa sen bendesin… Varlığını kimse anlamayacak, varlığın yokluğunun diğer adı iken sen yoksun aslında…
NET’TEN
SERAP AZRA