Şiir Name › Şairler › SİZİN ŞİİRLERİNİZ › KÜLLERİNDEN TUTUŞTU BU YÜREK
Küllerinden tutuştu bu yürek
Anlasalardı seni ne çok sevdiğimi yine bu sessizlik surermiydi.
Kalbimde bir aşkı sakladığımı bilselerdi kalbimi yerinden sökmezler miydi?
Kıskanç eller seni almak istemezimiydi yüreğimden..
Tertemiz dupduru sevdi seni bu yürek.
Bazen yandı ateşinle bazen kırıldı yokluğuna hüsranla, kederle
Ama yinede sevdi seni tüm olumsuzluklara rağmen hem; de çok sevdi…
Aşk kelimesinin açısını öylesine çekmedi bu yürek…
Senle attı senle duruldu
Senin yokluğunda sevişti seninle!
Bu kap seni inan çok sevdi.
Adını duyduğunda senden bir söz senle ilgili bir ışık
Alevlenmesine yetiyordu bu yüreğin
Küllerinden yandı tütüştü bu yürek
İçinde kıyametler koptu acılar çekti kendine hançerler batırdı
Ama yineden senden geçemedi bu yürek.
Anladım, anladık artık
Sen içimde hapis olmuş bir mahkûm ben o mahkûmun bekçisi.
Ne sen gidebilirsin bu yürekten ne de ben bıraka bilirim aşkınla yanan yüreğimi
Yanında olmam…
Benimle kalmazsın sevdiğim.
İçimdeki seni kalbimdeki aşkınla
Yaşayacağım
Sadece bil istedim senin askını sen olmadan da yasarım
Sen mutlu ol yeter
Ben seni sen olmadan da severim
Bu yürek mahkûm senin aşkına…
Bu şiire yanıt yazmak için giriş yapmalısınız.
Beni Hatırla
Please enter your username or email address. You will receive a link to create a new password via email.
