Bugün, özgür… Bugün, suçsuz…
Bugün, tertemizim anamın koynunda.
Bugün, biri zindan, ikisi ağır, beşi insanca
Yatmışlığımdan adım atışım hayata.
Bugün, ben de varım deyiş günüm
Yarım kalan kavgamda.
Bir iftira namına,
Adres veremeyişliğin hatırına,
Bilmiyorum deyişin suçuna
Bugün, tam sekiz yıl sonra…
Feri sönmüş gözlerime,
Aklar düşmüş saçlarıma,
Tükürülmüş yüzüme,
Utanmadan sıkılmadan haklıca
Bakış günüm bugün.
Bugün, en güzel görüş günüm!
Anam yanımda…
Aklım, bir tek taze bir bardak çayda.
Teselli ikramiyesi gibi sunulmuş
Yirmi yedi yaşta sabıkalı bir hüviyet
Ve çolak kalmış bir kolla
Bugün, hürriyet günüm.
Bugün, en güzel görüş günüm!
Bugün, Leyla’m başka kollarda
Baksa da camıma,
Hafiften dokunsa da canıma,
Ters düşse de adamlığıma
Bugün, yine en çok,
Memleketim deyiş günüm.
Bugün, benim günüm.
Bugün, yine dişimi sıkarım…
Yine hiçbir şey bilmem
Ve yine bir tek ben deyiş günüm.
İftira yağmurunda rahmet olmaz,
Maldan yana dost,
Anadan öte canan
Ölümden öte köy olmaz
Deyiş günüm, bugün haykırış günüm.
