DAĞLARA SARIDI YÖNÜ (AZERİ)
Şiir Name › Şairler › SİZİN ŞİİRLERİNİZ › DAĞLARA SARIDI YÖNÜ (AZERİ)
-
YazarYanıtlar
-
8 Aralık 2020: 22:44 #100015384
savalan
Üye(Akif Səmədə)
Köhnə yurdlara bənzəyir,
dag aşır,düzü gəzdirir,
çölündə tufanlar gəzir,
içində sözü gəzdirir,
yosma kişidi yapagı
can bilir ana torpaqi,
qaragüldəndi papaqi,
başında quzu gəzdirir,
daglara sarıdı yönü
bir yol tutub,yoxdu sonu,
ürək gəzdirmir,ha bunu
ürəyini özü gəzdirir
birimiz deyirik çəkmə,
birimiz deyirik içmə,
orda durma,burdan keçmə
dalınca bizi gəzdirir
hər gün axtarır neçəsi,
dördcə balaca qönçəsi,
güldü,ləçəkdi İncəsi,
Bakıda tozu gəzdirir,
heç vaxt.,heç zaman nədi,
əsirgərməz al qan nədi,
fərqinə varmaz can nədi,
candı da,yüzü gəzdirir
2002
(saz üstündə)
Nə canı cannan ayırır,
nədə ki,cana doyurur,
külək qalxir,qar sovurur,
gur yagışlar yagır sənnən
dərd beləcə sözdümü ki,
birdimi ki,yüzdümü ki,
təkcə bir cüt gözdümü ki,
əzrayıldı baxır sənnən
bil mövlam haqqı işiyəm
yerin,göyün gərdişiyəm
mən könüllər dərvişiyəm
gedəsiyəm axır sənnən
2001
M ə n yenə səni sevirəm
Həsrətin yasıdı gulən,
Omrumun qısıdı gələn
Kimin qargısıdı gorən
Mən yenə səni sevirəm
Sacımda dəni sevmirsən
Gozumdə çəni sevmirsən
Sən yenə məni sevmirsən
Mən yenə səni sevirəm
Kimə varsan, kimə yoxsan
Nə qədər sevgisən, haqsan
Nə qədər məndən uzaqsan
O qədər səni sevirəm
2002
(saz üstündə)
Butalıdı yar yuxusu
yastıgın ənbər qoxusu
mənim həsrətim oxusun,
sənin hicranın var olsun,
buludlar uddu tüstümü,
yagışlar aldı üstümü,
gəlsədə əcəlim kimi,
gəlsin, o anın var olsun,
olacaqlar önə gəlsin,
gələcəklər yenə gəlsin,
yüz qanmazın dinə gəlsin,
bircə qananın var olsun
2001
AYRılıqlar tanrılıqdı
gözünnən aydın görürəm,
qəmin-göyərən yeridi,
deməsəndə mən bilirəm,
dərdin-dərdindən yeyindi
nə buludsan,nə yagırsan
nə axan selnən axırsan,
de niyə belə baxırsan,
bu uçuq sənin evindi,
sevdalar bir yara yeri,
yarı göyün,yarı yerin,
ürəyimiz ura yeri,
əllərimiz kösöv yeri,
bu nə sondu,ayrılıqdı,
ayrılıqlar tanrılıqdı,
içim şüşədi,sınıqdı
məni qarga,söy indi
2000
BİR yalquzaq təki sınan təklənən,
hövsələm,mən səni saxlayammıram,
yaşaya bilmirəm yorgun ürəknən,
bu çixiq gözlərnən aglayammıram
kimdədi dolaşıq ucu kələfin,
hardadı,tapmaga ümid yox az-maz
gedib o dünyanı görüb gələnin,
daha bu dünyada qorxusu olmur,
bu qədər təzadlar,bu qeylu qallar,
Allahın özünü başdan çıxarır,
mənim bu qılıqsız,köntöy inadım,
bir parça çörəyi daşdan çıxarır,
sən uzaq ulduzum,yovuş mənimlə
daha kimsənəyə yovuşammıram,
sən cırnıq taleyim,barış mənimlə
yox,daha səninlə barışammıram
bu sinəm bir qara arxac yeridi,
ürəyim qəfildən atlana bilər,
nə yalvara bilər kösöv əllərim,
nə sınıq dizlərim,qatlana bilər
kimdədi dolaşıq ucu kələfin,
hardadı,tapmaga ümid yox az-maz
gedib o dünyanı görüb gələnin,
daha bu dünyada qorxusu olmur,
1992
-
YazarYanıtlar
Bu şiire yanıt yazmak için giriş yapmalısınız.