DÜŞÜNMEDİ Kİ

[ngokhansonsel]

Aldandım sahtekar, bir gülen yüze,
İnandım verdiği, her çeşit söze.
Her sabah her akşam, gelirken bize,
Terk edip gitti, gitti vefasız.

Her gece uykusuz, gözlerim yorgun,
Aklımdan çıkmıyor, yediğim vurgun.
Kalmadı bu aşktan, hiç bir umudum,
Terk edip giderken, düşünmedi ki…

Yaşadım aylarca, ben bu stresi,
Bitiyor hayatın, kilometresi.
Düşerken bu aşkın, barometresi,
Terk edip giderken, düşünmedi ki…

Bir resmi var elimde, gülerken yüzü,
İlkbahar kıskanır, yemyeşil gözü.
Benimle ağlarken, her gün gökyüzü,
Terk edip giderken, düşünmedi ki…

Ağlasa yalvarsa, diz çökse yere,
Aldırmam inan ki, yalancı dile.
Kurusa gözleri, çöl olsa bile,
Terk edip giderken, düşünmedi ki…

Ağladım yalvardım, yüce Mevla’ya,
Bedenim yükseldi, çıktım semaya.
Seslendim güneşe, mehtaba aya,
Gelmesin bir daha, dönmesin diye…

N.Gökhan SONSEL

[Yazar]

Yanıtlar