Ayrılık tescil edildi;
Kalemi kırıldı hayallerin
Dokunuyor içime yavaşça, sadakatsizliğin
Kapıları kapattım, betondan bu şehrin sokaklarında
Bir var bir yok işte yaşamak dediğin.
Hem acı, hem senden bir parça yanımda.
Taşınıyorum içimden ve bedenimden
Damlayarak akıyorum yüreğime.
Gittiğim bugünün yarını olmayacak
Fotoğraflar yalan, renkler yalan
Beyazlar siyaha mahkum
Sevmeler yalan.
Hayat çok acımasız
Tanıdığım en sıcak ellerle
Beni vuracak kadar;
“Bir anlık cennetti, yakaladığın
İçimde mavi sevdalardan kalma;
İstanbul’a dair.;
